پانته‌آ گرشاسبی، تحلیل‌گر سیاسی
تحولات ساعت‌های گذشته سوریه، بار دیگر اهمیت وجود یک رهبری قدرتمند و ملی را در شرایط بحرانی نشان داده است. این تحولات و سقوط شهرها یکی پس از دیگری یک چیز را بیش از همه آشکار می‌کند، غیاب یک رهبر ملی فراگیر است که بتواند همه جناح‌ها و گروه‌های سیاسی و اجتماعی را متحد کند و منافع ملی سوریه را در اولویت قرار دهد. این فقدان نه‌تنها مسیر آزادسازی سوریه را پیچیده‌تر کرده، بلکه ممکن است زمینه را تشدید بحران فراهم آورده است.
در سال‌های اخیر در سوریه، عدم وجود یک رهبر ملی باعث شد که گروه‌های مختلف با اهداف متضاد و منافع شخصی وارد صحنه شوند. هر یک از این گروه‌ها تلاش کردند منافع خود را تأمین کنند، اما هیچ‌کدام نتوانستند یک مسیر واحد برای آینده سوریه ترسیم کنند. نتیجه این شد که کشور به میدان جنگ‌های نیابتی تبدیل شد، منابع حیاتی از دست رفت، و جامعه‌ای که زمانی یکپارچه بود، دچار شکاف‌های عمیق شد.
حتی در جریان مذاکرات بین‌المللی، فقدان یک صدای واحد از سوریه منجر به ناکارآمدی فرآیندهای صلح شد. در غیاب یک رهبر ملی، این قدرت‌های خارجی بودند که اهداف و خواسته‌های خود را بر سرنوشت سوریه تحمیل کردند. تجربه سوریه نشان می‌دهد که یک کشور بدون رهبری ملی مقتدر، نه‌تنها قادر به حفاظت از منافع خود نیست، بلکه به صحنه‌ای برای رقابت و مداخله خارجی تبدیل می‌شود.
درس‌هایی برای ایران: اهمیت وجود شاهزاده رضا پهلوی
تحولات سوریه می‌تواند برای ایران یک هشدار جدی باشد. با توجه به وضعیت کنونی ایران و اعتراضات گسترده‌ای که در چند سال اخیر شکل گرفته است، نبود یک رهبر ملی می‌تواند هزینه‌های جبران‌ناپذیری برای آینده کشور به همراه داشته باشد. در چنین شرایطی، وجود شخصیتی مانند شاهزاده رضا پهلوی، که هم توانایی ایجاد اتحاد میان گروه‌های مختلف سیاسی و اجتماعی را دارد و هم می‌تواند در سطح بین‌المللی به‌عنوان نماینده یک ایران دموکراتیک مذاکره کند، بیش از هر زمان دیگری ضروری است.
۱. نمایندگی در عرصه بین‌المللی:
شاهزاده رضا پهلوی به دلیل پیشینه خانوادگی و جایگاه ملی خود، چهره‌ای شناخته‌شده در سطح بین‌المللی است. این موضوع به ایران امکان می‌دهد که در مذاکرات با قدرت‌های جهانی، صدای واحد و معتبری داشته باشد. تجربه سوریه نشان داد که فقدان چنین نمایندگی، زمینه را برای تضعیف منافع ملی و تحمیل خواسته‌های خارجی فراهم می‌کند.
۲. حفظ یکپارچگی ملی:
یکی از خطرات جدی برای هر کشوری در دوران گذار، شکاف‌های اجتماعی و قومی است. شاهزاده رضا پهلوی با تأکید بر حفظ تمامیت ارضی ایران و ارائه طرح‌هایی مانند “پیمان کوروش”، توانسته است به نماد وحدت ملی تبدیل شود. این نقش می‌تواند از تجزیه و تضعیف کشور در دوران گذار جلوگیری کند.
۳. ایجاد اعتماد در داخل و خارج:
اعتماد یکی از ارکان اصلی هر حرکت موفق ملی است. شاهزاده رضا پهلوی توانسته است اعتماد قابل‌توجهی در میان مردم ایران و جامعه جهانی ایجاد کند. این اعتماد برای پیشبرد اهداف دموکراتیک و بازسازی ایران پس از جمهوری اسلامی حیاتی است.
نتیجه‌گیری: نیاز به رهبری ملی برای عبور از بحران‌ها
ایران در یکی از حساس‌ترین مقاطع تاریخی خود قرار دارد. تجربه سوریه به‌خوبی نشان داد که در نبود رهبری ملی، بحران‌ها تشدید می‌شوند و منافع ملی قربانی می‌گردند. شاهزاده رضا پهلوی به‌عنوان نماد وحدت و رهبری ملی، می‌تواند نقش کلیدی در عبور ایران از این دوران ایفا کند. او نه‌تنها می‌تواند مانع از فروپاشی و شکاف‌های داخلی شود، بلکه با تعامل مؤثر با جامعه جهانی، مسیر آزادی و بازسازی ایران را هموار کند.
برای جلوگیری از تکرار سناریوی سوریه، ضروری است که همه گروه‌ها و فعالان سیاسی ایرانی اهمیت وجود رهبری ملی را درک کنند و از شاهزاده رضا پهلوی به‌عنوان یک رهبر ملی حمایت کنند. آینده ایران به اتحاد، عقلانیت و حضور چنین چهره‌ای بستگی دارد.
